20/8 van Kastoria naar Vovousa (Griekenland)

We zijn mooi op tijd opgestaan en we pakken onze tassen in. Na een rustdag weer alle energie én zin om op onze motoren te stappen. De route gaat ons door een natuurgebied leiden, met veel bergen gezien de vele bochten en haarspeldbochten die uit het scherm oppoppen als ik inzoom. Ik herinner me nog toen ik deze route maakte. “Dat wordt vast een leuke stuurdag”, dacht ik toen. Na een heerlijk ontbijt, laden we de motoren op en gaan op pad. We rijden van Kastoria naar Nestorion om vervolgens via Kefalogori, Konitsa, Pades, Vasilitsa naar onze bestemming, Vosousa. Na Nestorion rijden we van de ene aaah naar de andere aaah. De natuur is hier zo uitgestrekt en ongerept! De bergen gaan hier wel tot zo’n 2700 meter hoog en we zien regelmatig hoog op de toppen sneeuw liggen terwijl de temperatuur oploopt tot zeker 37 gr. Voor het eerst heb ik mijn koelvest aangetrokken. Wat n weldaad is dat. Ik had me van deze rit veel voorgesteld maar het overtreft oprecht alles. De wegen zijn wisselend van fenomenaal tot erbarmelijk. Grotere bandbreedte bestaat er bijna niet. Maar dat maakt het rijden ook wel weer leuk, rijtechniek en voertuigbeheersing  is belangrijk  We komen bijna niemand tegen. De hele dag hebben we maximaal 10 tegenliggers gehad. Dit gebied is extreem dun bevolkt. Later vertelt onze gastheer dat de Grieken vooral thuis blijven vanwege de hoge energie en brandstof prijzen. We betalen voor een liter super ook €2,42. Voor ons al stevig, voor de Grieken een smak geld. Het is technisch rijden. Je bent constant super gefocust op de omstandigheden. Ellen heeft haar S1000XR vlak voor de vakantie ingeruild voor een verlaagde F900XR. Wel met behoorlijk minder vermogen, nl 105 ipv 175 pk. Maar het lagere gewicht, de lagere zit en de iets kleinere afmetingen brengen haar de totale controle. De kleinste paden (en die hebben we gehad met stijgingspercentage van meer dan 20%) gaan als vanzelf en van het mindere vermogen merk je niets in de bergen. We kunnen bij tijd en wijle, als het wegdek het toestaat, vol knallen. Geen moment verdwijnt ze uit m’n spiegel. We gillen het regelmatig uit in onze helm. En soms ook een half uur stil, gewoon omdat de omgeving zo imposant is. Wat is de natuur toch prachtig! 
We arriveren in het dorpje Vovousa. Pittoresk! Met een brug die sprekend lijkt op die van Mostar. We rijden iets door en gaan de rivier over. Een smal pad leidt ons naar het guesthouse “Kerasies”. Een absolute aanrader! Dimitros verwelkomd ons in goed Engels. Het is een soort hoeve met prachtige kamers. ‘s Nachts koelt het af naar zo’n 11 graden dus dat is lekker slapen straks. We vertrekken zo lopend naar het dorp om te gaan eten. Ze raden aan om een jas mee te nemen omdat de temperatuur zo hard daalt. Dat gaan we doen. Ellen is bezig met drie uur film materiaal dus het zal wel laat worden🥴. De video uploaden zal nog wel weer een dingetje worden. Morgen zal ik onze ervaringen delen over het eten in het dorpje. Er zal vast wel weer wat hilarisch gebeuren. Morgen rijden we naar Albanië om in Durres de nachtboot te pakken naar Italië. We laten de Balkan dan achter ons. Nu al met weemoed.