30/8 van Freiburg naar Piesport (Duitsland)

Onze rustdag gisteren is, verbazingwekkend genoeg, zonder opstootjes verlopen. We hebben de stad verkend en lekker wat terrasjes gepakt. Lekker uitgerust voor de laatste etappes. We vertrekken vanuit de parkeergarage en rijden eerst 30 km over de snelweg, de befaamde “Links Rheinische Autobahn”. Daarna slaan we af en rijden het 15e en laatste land in van onze reis dat we nog niet gehad hebben: Frankrijk. De grens ligt hier midden in de Rijn. Mooie wegen leiden ons langs de westkant van Straatsburg verder naar het noorden. Eerst langs grote graanvelden, later door mooie bossen. We stoppen voor een kop koffie in Ingwiller. Het klinkt Duits maar is Frans. De mensen spreken hier Frans en Duits. Een Fransoos die Duits spreekt, of eigenlijk überhaupt een andere taal, klinkt gewoon raar. En nog accentloos ook. Het kan dus tóch! Wel jammer dat ik m’n Frans niet een beetje heb kunnen ophalen. Ik werd steevast in het Duits beantwoordt. En onderling werd hoofdzakelijk Duits gesproken, vermengd met een enkel Frans woord. Heel bijzonder om mee te maken.

 We rijden door een natuurgebied “Baerenthal” genoemd. Echt mooi! Ook hier geen spoor van toeristen. Twee keer een Nederlander gespot in de 290 km die we afleggen vandaag. We rijden Duitsland in rijden door mooie natuur met veel heuvels en bossen.  Opvallend hoe strikt ze zich aan de snelheid houden. Nergens rijden ze te hard. We eten een ijsje onderweg en rijden richting onze bestemming vandaag: Piesport aan de Moezel en wel Hotel Weingut Moselloreley. Prachtig gelegen en met prachtig afgewerkte kamers en zeer nette badkamer. Een aanrader! We hebben lekker gedoucht en gaan zo een wijntje pakken. 
De wijn is van het eigen landgoed en ook heel herkenbaar: een heerlijk frisse riesling vooraf en bij het voorgerecht, een blauburgunder bij het vlees. Het eten was echt top! Op het terras bij een heerlijke temperatuur buiten gegeten. Wat hebben we een mazzel gehad met het weer de hele vakantie. Het was een heerlijke avond. Nu lekker slapen en morgen het laatste stuk naar huis. Fijn om de kids weer vast te pakken en te knuffelen, en ook onze dieren, Floyd onze hond gaat uit z’n plaat. Dat is zeker, maar ook de varkens, ze reageren altijd zo enthousiast als we weer thuis komen. Dat is een fijn vooruitzicht. Morgen onze laatste post van deze reis.