28/8 van Giswil (Zwitserland) naar Freiburg im Breisgau (Duitsland)

Het ontbijt was weer top en de uiterst vriendelijke bediening maakt het extra speciaal.  De beeldschone dame die ons vraagt of alles naar wens is, overigens ook. Ik krijg een grimas om mijn mond en wil net een iets te gevatte opmerking plaatsen, als El sist: “Peep hou je in!” El zag de grimas (na 35 jaar samen herken je die) en was net op tijd. Zo hebben we toch nog op een fatsoenlijke manier afscheid kunnen nemen, zonder scheve gezichten. 

Zwitserland is duur maar wel heel mooi, comfortabel en met vriendelijke mensen in de dorpen. We worden regelmatig tijdens een stop aangesproken over onze reis. Je ziet erg weinig toeristen in de dorpjes. Waarschijnlijk vanwege de kosten en dat begrijp ik wel. Wilhelm Tell overigens ook niet gezien. Nou zou het ook wel een uitdaging zijn om een appel op m’n kale kruin stil te leggen. Die rolt er meteen weer vanaf met alle risico’s van dien. Ik heb ooit aan een kerstspel (toneelstuk) meegedaan als jonge puber. Samen met vrienden deden we daar een “stokkendans”. Nu is dansen wel zo’n beetje een vaardigheid die het verst van mijn comfort zône is verwijderd.  “Iets typisch Zwitsers” werd ons toen wijsgemaakt. Nou, ik heb geen enkele idioot hier met een stok zien dansen hoor! Dat ik daar ooit ingetrapt ben. Het liedje erbij ken ik nog wel: 🎵 Zwitserland, mooi Zwitserland …enz enz 🎵 En wij maar overgooien met die stokken.  Zelden zo voor lul gestaan. 
 

Afijn we rijden weg bij het hotel en de motor van El geeft een alarm. Te lage bandenspanning achter. We zetten de motoren meteen aan de kant, nog geen 200 meter van ons vertrek punt. Aanvankelijk lijkt het erop dat we het gat niet kunnen vinden. De band hard opgepompt en opnieuw gecheckt. Een venijnig klein scherp steentje zit in het profiel. En ja hoor daar zit het lek. Gelukkig heb ik alles bij me, compressor, gereedschap en reparatie set.  Ik zet de plug en binnen 20 minuten rijden we weer en zetten koers naar de “Panorama Strasse” ten westen van Giswil. Een schitterende weg met mooie uitzichten, totdat we halverwege in de wolken rijden. Geen enkel zicht meer. Na een paar kilometer weer boven de wolken gekomen, hebben we opnieuw prachtige uitzichten en lekker koel weertje met een zonnetje. Ideaal motorweer! De hele dag rijden we heerlijk, weliswaar de bergen uit maar de heuvels zijn zeker ook prachtig rond de Sursee. Uiteindelijk steken we de Rijn, die ook de grens is, over naar Duitsland, bij het mooie plaatsje Laufenburg. De route door Duitsland is eveneens schitterend. De heuvels zijn hier weer hoger en via prachtige wegen slingeren we door het Zwarte Woud richting Freiburg im Breisgau. Om 16.00 komen we daar aan en zetten de motoren in de parkeergarage van het hotel. Lekker even bijkomen en morgen het stadje verkennen.