27/8 van Albese (Italië) naar Giswil (Zwitserland)

Na een prima ontbijt weer op de motoren gestapt. De kettingen zijn weer gesmeerd, de BMW’s zijn er klaar voor. Het weggetje terug is prima te doen. Je weet wat je kan verwachten en gelukkig kwam er geen verkeer omhoog. Dat zou overigens wel een uitdaging zijn geweest op het grotendeels 1,9 meter brede pad. Als motor kun je niet ff achteruit omhoog. Maar goed, geen tegenliggers gelukkig. We kiezen ervoor om de snelweg te mijden, het deel richting de Gotthard hadden we via de A2 gepland.  Ik heb de route wat aangepast. Scheelt weer €90 voor ons tweeën. Een vignet is dan niet nodig. Ging best prima eigenlijk. Hoewel het veel drukker is op deze wegen dan we gewend zijn geweest de afgelopen twee en een halve week. We zien de A2 regelmatig in onze ooghoeken en enkele kilometers voor de Gotthard staan ze daar al stil. We willen de oude pas pakken. Het koelt al aardig af en het begint te miezeren. We doen onze regenvoering in de pakken, vooral tegen de kou. Op 2200 meter hoog zal het een stuk koeler zijn dan in het dal. Helaas loopt onze route dood op een geblokkeerd weggetje. Dan maar de reguliere pas. Het is niet erg druk en zijn met de motoren eigenlijk zo boven. De miezer regen is gestopt. Boven op de Gotthard is het wel koud. Een graad of 12. We eten er een worst met brood en mosterd, geheel volgens traditie. We dalen af en nemen de afslag naar de Furka pas. De Gotthard pas valt in het niet in vergelijking  met de Furka. De Furka is rustig, uitgestrekt en werkelijk prachtig! Ik heb de camera deze keer op m’n helm om El te filmen op de Furka en de Grimsel pas. Ik heb deze passen al eerder gereden met m’n motorclubje, voor El is het de eerste keer. Ze gilt het uit in ons communicatie systeem, zo prachtig. Totaal andere omgeving dan onze eerdere etappes deze reis. De Alpen zijn echt weer heel anders dan de Apennijnen of de bergen in Albanië, Macedonië en Griekenland. Rond 16.00 arriveren we bij Landgasthof Wirtschaft Grossteil. We worden met alle vriendelijkheid ontvangen door de dames in traditionele kledij. We frissen ons op en nemen plaats in de tuin. Het eten is heerlijk. Wel even andere prijzen hier. Aten we in de Balkan uitgebreid voor €30 met z’n tweeën, hier kost het €160. Alleen de wijn al kost vanaf €40/fles. Ach we genieten ervan en gaan na de heerlijke maaltijd een rondje wandelen. Wat een rust op deze alpenweiden. Het geluid van de rinkelende koeienbellen hoor je in de verte. Verder gewoon geen verkeer en heerlijke stilte. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat we echt het gevoel krijgen nu op de terugweg te zijn. Nog even de goede mindset krijgen om te genieten van de nog steeds, prachtige omgevingen waar we nog doorheen gaan rijden. Dat gaat vast wel lukken. Morgen de laatste rustdag in Freiburg im Breisgau in Duitsland. Dinsdag naar de Moezel, en woensdag naar huis. De laptop van El is het aan het begeven. De film van vandaag is gelukt en staat er op.  Hopelijk lukt het ook om de films van de aankomende dagen te posten, zullen ook vast weer mooie beelden opleveren. Ik val vroeg in slaap en ben rond 4:00 uur alweer klaar wakker. Straks El wakker maken en ontbijten.