18/8 van Lazaropole (Macedonië) naar Kastoria (Griekenland)

18/8. Gisteravond ben ik nog even blijven zitten na het eten. Ellen ligt sinds onze aankomt in Lazaropole op bed, en is er nog niet uit geweest. Een avondje alleen dus. Met de gasten kom je eenvoudig in gesprek. Een groep mannen die hier vandaan komen maar in Duitsland werken, spreken goed Duits. Dat is lekker, wat m’n Macedonisch is niet meer wat het geweest is. Een leuk gesprek waarna een locale gast mij aanspreekt. Hij zat al bier te tanken toen we aankwamen en heeft z’n zakken inmiddels aardig vol. Met dubbele tong zegt hij: I love you Dutch people. Do you like football?” Ik antwoord uiteraard met: “Yes! I played my entire youth at HCSC, and Summerevening football at Albino’s.” De man is duidelijk onder de indruk van mijn palmares. En dan heb ik hem nog niet eens verteld dat ik met Goos Stins gespeeld heb. De man brabbelt verder: “ I was a professional football player in Joegoslavia. I have played with Johan Neeskens.” Ik ben blij dat ik niet gemeld heb dat ik met Goos Stins binnen de lijnen heb gestaan, anders was zijn verhaal niet zo bijzonder natuurlijk. Ik antwoord: “ Wauw, that’s great! A great football player in our history!” Waarop hij antwoord met zijn hart op z’n hart: “Yes, i am a lucky man, i am a happy man!”. Hij meende het. Want volgens mijn vader spreken kinderen en dronken mensen de waarheid. Ik besluit om ook te gaan slapen. Ik heb wat nachtrust in te halen.
Gelukkig heeft de nacht Ellen goed gedaan. Ze voelt zich véél beter dan gisteren.  We besluiten om vandaag naar Griekenland te rijden. De gastheer en gastvrouw van hotel T’ga za Jug zijn super vriendelijk. Ook hier weer. Het ontbijt is prima en we vertrekken richting het meer van Ohrid, een toeristisch gedeelte van Macedonië. We besluiten na een prachtige rit (Macedonië is echt heel mooi!) daar aan het strand wat te drinken. Leuk om na zo’n lange periode in non-toerische delen te zijn geweest, weer wat toeristen te zien. Ouders met kinderen aan het strand. En uiteraard ook locals die het heel normaal vinden om 11.00 aan de halve liters bier te gaan. Halverwege moeten we de route aanpassen omdat de weg is geblokkeerd. Wel jammer want het zou ons via een natuurreservaat naar de grens met Albanië en vervolgens naar de grens met Griekenland brengen. We rijden om en moeten ook via deze route via Albanië naar Griekenland. Het is goed warm maar de omgeving is ook hier weer schitterend. Ik rij voorop en sla rechtsaf in een dorp. Ellen lette even niet op en rijdt rechtdoor. Een man springt van z’n stoel en roept Ellen na. Hij wuift haar terug en wijst naar de weg die ik ben ingegaan. Kenmerkend voor de mensen hier. Hij zwaait nog en we rijden verder. We steken de grens naar Griekenland over en rijden door een gebied waar veelvuldig wordt gewaarschuwd voor overstekende beren. Nog wat “pasta-choca” op m’n koplamp gesmeerd, maar helaas geen beren gezien. Het zijn hier waarschijnlijk meer honing-beren. We naderen Kastoria en we hebben onszelf getrakteerd op een luxe hotel aan het meer, met een zwembad. Morgen lekker dagje bijkomen van de pittige reisdagen achter ons. Maar wat genieten we maximaal! Geweldig om zo diep Europa in te reizen met alle verschillende culturen.