Dag 21, Laguardia naar Yesa

Na een uitstekende nachtrust genoten van een prima ontbijt in ons prachtige hotel. We verlaten vandaag de Rioja streek in Baskenland en rijden de Navarra streek in naar Yesa, aan de voet van de Pyreneeën, ten Zuid Westen van Pamplona. En wat een schitterende route was het vandaag weer. Echt een pareltje. Wij rijden onder meer door de Siërra de Urbasa. Een schitterend natuur gebied waar je over smalle paden door heen zig-zagt. Echt een aanrader als je in de buurt bent. Loslopende paarden, koeien, je moet op alles beducht zijn. We stoppen bij een tentje waar we onze thermosflessen vullen met koud mineraalwater en we drinken iets fris. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden. Bij het tentje werkt blijkbaar een winnares die prijzen heeft gewonnen met haar geitenkaas, gezien de vele oorkondes die aan de wand hangen. We hadden nog toast bij ons dus besloten we om een stuk van deze gelauwerde kaas te kopen en deze straks met de toast als lunch te nuttigen.

We rijden verder door een schitterend gebied! Eigenlijk onverwacht als we naar de kaart kijken. We volgen een pad dat overgaat in gravel/grind. We besluiten door te rijden en na een aantal kilometers is het pad geblokkeerd door grote keien. Daarna gaat het pad verder maar zelfs wij kunnen met onze motoren niet tussen deze keien door. Zie de video, deze is echt leuk! Achter ons sluit een camper aan met een jong gezin erin, en de man, die er in mijn inbeeldingsvermogen eruit ziet als Jezus, als bestuurder. Volgens El is dit de knappe versie van Jezus. Jezus stapt ook uit en heeft lol in het leven, dat is wel duidelijk. Lachend schat hij zijn kansen in.  Ook hij kan niet verder en we besluiten om te draaien. Zelfs Jezus krijgt deze rotsblokken niet aan de kant. Ik vroeg hem nog even de “rode zee act” te doen, maar omdat ik geen Egyptenaar ben lukte dat waarschijnlijk niet. Of mijn Spaans was zó slecht dat hij het niet begreep.  Ik probeer het toch nog even op de “Peep manier “. Opgeven is niet echt mijn ding.  Er moet toch ergens een gat in de blokkade te vinden zijn. En jawel! Circa 30 meter verder op, tussen de begroeiing zit in poortje in het hekwerk. Net breed genoeg voor onze motoren. We besluiten er door heen te gaan en via een pad door de varens door, weer op de weg te komen. Het lukte! Jezus kon er met zijn camper helaas niet doorheen. We namen afscheid en wij reden door.
 

Op een plek met een prachtig uitzicht over een stuwmeer, hebben we genoten van de heerlijke kaas, de toast en het koele water. Wat kan genieten toch simpel zijn. 

De Pyreneeën zijn al jaren ons favoriete gebergte. De ruimte, rust, ruigheid, gieren en het veelal fantastische wegdek is een ideale combi voor ons als motorrijders. We worden enthousiaster naar mate we de opdoemende bergen voor ons dichterbij zien komen. 
We arriveren in Yesa bij ons verblijf van vannacht. Het is een klooster dat nog steeds als zodanig in gebruik is. En er is een hotel met restaurant in gevestigd.  Terwijl we de parkeerplaats oprijden zeggen we meteen: “hier zijn we al eens geweest!”. We graven in onze herinnering en inderdaad, 4 jaar geleden stopten we hier voor een kop koffie. Nu slapen we er. De kamer is keurig maar ingetogen. We kleden ons om en gaan buiten op het terras wat drinken. Om 19.00 kunnen we een gregoriaanse gebedsdienst bij wonen.

De zaal zat tamelijk vol en we hebben een klein kwartier de sfeer geproefd van deze dienst. Niet echt inspirerend, wel indrukwekkend. Na de dienst drinken we nog wat op het terras en gaan aansluitend eten in het restaurant. Morgen de Pyreneeën over richting Frankrijk. Een pittige tocht van 230 km staat op het programma met waarschijnlijk maximaal 50 meter rechte weg. Dan hebben we weer een dagje rust, onze laatste rustdag voordat we weer in Nederland zijn.