Dag 20 Van Barriolacuesta naar Laguardia

Na het ontbijt afscheid genomen van onze gastheer die ons uitstekend verzorgd heeft de afgelopen dagen. Met nieuwe banden vertrokken naar Laguardia dat midden in de Rioja streek ligt. Zeer afwisselend landschap met in het begin de rotsachtige heuvels, daarna de enorme graanvelden, daarna weer de heuvels in om vervolgens, hoe kan het ook anders, tussen de enorme velden met wijnranken af te sluiten. We begonnen met 15 Gr en bewolkt weer. Het werd steeds lekkerder en bij onze aankomst in Laguardia was het zo’n 25 Gr. Super lekker. De rit was mooi maar minder spectaculair dan de vele héle gave ritten die we gehad hebben de afgelopen weken. Je raakt ook wel verwend moet ik zeggen. 
Dus gewoon lekker gereden en we waren op tijd in Laguardia, een fors dorp met een middeleeuws ommuurd, auto vrij  centrum. Bij aankomst bij de stadsmuren werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht 

 Echt super gaaf. Binnen de muren bevinden zich de pleintjes, steegjes en straatjes vol met terrasjes, wijn proeverijen en natuurlijk leuke restaurantjes.

Ons hotel is eveneens een aanrader. Prachtig gerenoveerd herenhuis, midden in het dorp. 

We hebben het dorpje helemaal rondgelopen en genoten op diverse plekken van goede wijn met een lekker hapje.

Je ziet naast jongeren en jonge gezinnen, ook veel lokale ouderen die elkaar op vaste terrassen opzoeken. We zien diverse kakelende groepjes dames die apart van de heren aan het bijkletsen zijn. Wat leuk om te zien dat ook de ouderen van het dorp hier elkaar op de terrassen opzoekt, zei El nog. Ik kreeg al een vermoeden dat er iets niet klopte. Het leek te leuk, te ideaal. Het gekakel van de bejaarde dames begon het terras te overstemmen. En toen gebeurde het; uit stegen en straatjes kwamen hun (middelbare) kinderen die de oude dames stuk voor stuk aan hun arm hingen en lam over het dorpsplein slepend terug naar hun huis brachten. En dit is volgens mij exact de bedoeling en de opzet:

1) Haal je bejaarde moeder en vader uit hun bed zet deze wat muf riekende oude van dagen, al dan niet (licht)  dementerend,  bij elkaar op een terras (mannen bij mannen, vrouwen bij vrouwen!).

2) Geef het bedienend personeel de opdracht minimaal elk kwartier de glazen te vullen met de goedkoopste wijn. (Na een kwartier zijn ze de vreselijke smaak al vergeten van het eerste glas bocht, daarna doet de alcohol zijn werk en maakt t allemaal niets meer uit wat je ze geeft. Ze gooien er van alles in en achterover.)

3) Kijk als kind stiekem om een hoekje als het gekakel luider wordt. Nog niet irritant voor de omgeving? Dat gebaren ze naar het personeel “Schenk er nog maar eentje  bij hoor”.

4) Het gekwetter wordt te erg. En dan komt er een gecoördineerde actie op gang. De inmiddels uit de startblokken geschoten kinderen, pakken handig hun straal bezopen moeder onder hun arm en slepen ze snel naar hun huisje waar ze de hele volgende dag van bij kunnen komen. En als ze nét wakker zijn, begin dan weer bij 1.

5) De oude mannen vergaat het anders: ook zij worden volgegooid met dezelfde instructies, echter, en nu komt het: De kinderen die onder punt 4 hun moeder oppakten zijn in geen velden of wegen te bekennen, nu het toch echt tijd wordt dat deze oude mannen naar huis gaan.  Deze oude mannen voelen zich weer een jonge God na al die glazen alcoholische  rotzooi en gaan op zoek naar hun geliefden die inmiddels echter al zwaar liggen te snurken. De mannen vallen gedesillusioneerd in slaap naast hun vrouw, en worden weer wakker bij 1

Wat n briljante aanpak vinden wij. Zo leer je nog eens wat op vakantie. Een bezoek aan Laguardia is dus echt de moeite waard.  Morgen richting de Pyreneeën.