16/8 van Rozaje (Montenegro) via Kosovo naar Ujmist (Albanië)

We staan weer op tijd op. We pakken onze tassen weer in en gaan ontbijten. Op t menu staat onder andere  “Hemendeks”. Aanvankelijk geen idee wat dat is. Na wat googlen blijkt het ham and eggs te zijn.🤣 We rijden richting Kosovo het eerste land waar we nog nooit geweest zijn. Een prachtige weg leidt ons door de bergen naar de grens., boven op de pas. Overal checkt men paspoorten, verzekering en kentekenbewijs. We rijden Montenegro uit en Kosovo in. We moeten bij de douane eerst een verzekering kopen. €10 per motor. Geen discussie. Ondanks dat wij juist onze verzekering hebben laten uitbreiden naar Kosovo. Het is duidelijk een “cash-cow “. Na het  verzekerings-hokje naar de douane. Daar tikt de beambte de gegevens van het net gekochte document over. Lekker efficiënt… We rijden Kosovo binnen en dalen af. We komen aan in een Kosovaarse stad, Peja genaamd. Hier worden we niet vrolijk van. Wat n chaos. Het verkeer is een chaos!! We besluiten een koffie te pakken. Zodra we zitten begint het zwaar te regenen. Goeie timing! Naast ons komt een gezin onder het afdek zitten. Ze spreken ons aan in t Vlaams. Ze zijn van oorsprong Kosovaars. Ze staan erop dat ze onze koffie betalen en na een geanimeerd gesprek gaan we verder. We besluiten de natuur in te rijden en niet de route te rijden. We houden echt meer van het mooie landschap. We besluiten eerder Albanië in te rijden. Ik had in Nederland al een alternatieve route in het navi systeem gezet. Blijkbaar vermoedde ik al iets. In Albanië beginnen de bergen en al snel hebben we door dat dit het goede besluit is. Wat is Albanië prachtig!! Helaas begint het te regenen en moeten we onze regenpakken aantrekken. Het regent niet echt door maar we horen wel onweer. We besluiten om door te rijden. De wegen veranderen in ijsbanen, zo glad. We passen ons normaliter vlotte tempo aan. In de dorpen van Noord Albanië worden we toe gejuicht en wordt er gezwaaid. Vrijwel iedereen groet ons. We pinnen in de stad Kukës, om de juiste valuta op zak te hebben. We overnachten immers op een boerderij waar je alleen cash kan betalen. We arriveren bij de boerderij en worden zeer hartelijk ontvangen. De dochter spreekt vloeiend Engels. Papa is een enthousiaste kerel en wil praten. Dochter Jona vertaald. Wat een warm ontvangst!! De kamers zijn sober maar schoon. Het eten, de wijn en het gezelschap is top. Een Italiaans stel dat na ons arriveert op de motor, schuift ook aan, net als een jong stel met een huurauto uit Amsterdam. Zeer geanimeerde gesprekken vinden plaats. Dit is waar we het voor doen. Albanië is the best! De hond, de kat, de koe en de kippen zoeken contact, echt waar. Er komt zelfs een paard aanlopen dat de buren zat was klaarblijkelijk. Check het filmpje! Het is hier muisstil. Hier worden wij blij van. We zullen dit verblijf niet snel vergeten. We eten heerlijk en de wijn is ook prima. Ik kan het niet genoeg zeggen: Het platteland van Albanië is geweldig als je van hartelijkheid en gastvrijheid houdt. Luxe tref je hier in de bergen niet. Maar daar komen we ook niet voor. Morgen via Kosovo naar Noord Macedonië. We zijn benieuwd!