5&6 augustus, dagje Skye en van Portree naar Oban

Allereerst: de film van vandaag is niet af. Slechte WiFi en te weinig tijd zijn een giftige cocktail voor onze regisseuse/ cameravrouw/scenarioschrijfster/actrice, producer/casting/make-up artiest en geluidsvrouw.
Gisteren een dag rust op Skye. We genieten na van de eerste 6 dagen en geven ons lijf een beetje rust. Volle bak regen in de ochtend en ‘s middags klaart het op. We bezoeken Skye Weavers waar ze op een door een fiets aangedreven weefgetouw de mooiste dingen maken. Zelf ook even mogen fietsen. Wat een ingenieus apparaat!

Daarna een vage hippy achtige off grid plek bezocht. Je kon er met bijlen gooien. Een soort darten voor de outdoor liefhebbers. Helaas waren we net te laat en gingen ze sluiten. Portree bezocht en daarna naar onze pod terug waar we met prachtig weer een fikkie gestookt hebben. 

Vandaag een stevige rit naar Oban verwacht ik. Bijna 300 km met Ferry overtochten en smalle paden herinner ik me nog toen ik de route maakte. De een na laatste rit in ons zo geliefde Schotland. Dinsdag steken we nl over naar Noord Ierland. Wij rijden Skye niet af via de bekende brug maar nemen de Ferry bij Armadale. We arriveren om 11:00 uur bij de haven.  Daar lacht het geluk ons toe. Je moet deze Ferry namelijk reserveren… ze zitten vandaag en morgen al vol. Alleen afvaart van 11.40 heeft nog plek voor twee motoren. Niet te geloven, wat n mazzel. Tijdens de overtocht ziet El een extreem grote dolfijn als eerste. Kort daarna zwemt een school met kleine dolfijnen langs de Ferry.  

We gaan aan land bij Mallaig. De zon blijft schijnen en we rijden langs stranden waar ze in de carebean jaloers op zijn, zo blauw!.

Adembenemende rit die, gezien de smalle paden, veel tijd vraagt. We stoppen om te lunchen en scoren onze eerste fish & chips. De uitzichten in dit deel van de west kust zijn zo indrukwekkend. We komen aan bij de laatste Ferry vandaag, Ardgour. Eerlijk gezegd dacht ik bij het maken van de route, dat het een brug was. Geen brug maar een veerpont? Doet me denken aan het liedje van de geweldige Drs. P: Heen en weer! “Als de pont zo lang was als de breedte van de stroom, dan was de pont een brug, zei mij laatst één econoom”  Met het liedje in mijn hoofd (er stappen teveel mensen op de boot waardoor deze zinkt), gooi ik snel het hek van de pont achter ons dicht. Dit om het scenario van het liedje met zekerheid te vermijden. 

Het weer slaat om en er volgt een totaal onverwachte plensbui. We rijden nog even door richting Oban maar gezien de donkere wolken besluiten we om onze regenpakken toch maar aan te trekken. Na zo’n 80 km komen we met zon aan in Arduain. Ons hotel staat aan de kust en heeft een oude Engelse tuinen complex. We hebben er na onze heerlijke maaltijd een mooie wandeling door gemaakt. Schitterend! Er grazen Schotse hooglanders voor onze kamer.Voldaan maar ook vermoeid, de rit was best inspannend, drinken er nog maar eentje op.Life’s good for us