Route Bled-Golac

Gisteren hebben we een relaxdag gehad. Dat wil zeggen: Peet relaxt, ik stuiterend. Een hele dag niets doen is niet mijn ding. ‘s Middags gezellig met vrienden afgesproken die ook in de buurt waren. Na een gezellige avond en een heerlijke nacht  (met airco) hebben we afscheid genomen van onze gastheer; een zeer vriendelijke oude man die echt alles in het snotje had en zeer goed Duits en Engels sprak. De route van vandaag leidt ons van het bergachtige noorden naar het heuvelachtige zuiden. Via Bohinjska Bistrica richting Zelzniki. Vanaf daar zijn we via kronkelweggetjes en onverharde paden via Vrhnika richting Postojna gereden. Vervolgens door naar Divaea, Ilirska Bistrica en naar onze eindbestemming van vandaag, Golec. Het was een vermoeiende dag. Er lag veel grind op de weg, de wegen waren afwisselend slecht of juist net aangelegd. Wegen die als verhard op de navigatie werden aangegeven, bleken onverharde grindpaden te zijn. Verschillende keren wat oponthoud door wegwerkzaamheden. Daar sta je dan in 39 graden met een dampende motor, in de volle zon te kijken op mannen en machines die vol aan het werk zijn. Wij hadden het warm, maar respect voor deze werkers die in die hitte ook nog eens zware arbeid moesten verrichten! Even verderop hebben we een stuk om moeten rijden in verband met wegwerkzaamheden. Onze eerste dag in Slovenië waren we (per ongeluk) doorgereden op een weg die open lag. Peet reed voor en ik moest wachten op een kiepwagen die ook de opengebroken weg in ging. Ik reed achter deze wagen aan; als die erin mag, dan mag ik dat vast ook. Helaas, dat had ik verkeerd ingeschat. De kiepwagen stond na 50 meter stil en er klom een grote, woeste Sloveen uit. Daar stond ik dan, ik kon niet achteruit en ik kon niet draaien op dit losse grind. Dan maar met m’n liefste blik vragen of ik er langs mocht. Nou, ik kan geen Sloveens, maar de gesticulatie in combinatie met zijn woeste blik en het volume deed me vermoeden dat de man heel boos op me was. Alle twijfel viel weg toen hij besloot de volledige inhoud van zijn kiepwagen op mijn voorvork te deponeren. Net toen ik het even niet meer wist, werd ik gered door een jonge Sloveen die wat tegen de man zei en me er langs hielp, held! De wegopbreking van vandaag hebben we dus maar omzeild. Voor de lunch hadden we in de plaatselijke super in Bled, brood, kaas en worst gekocht en die hebben we op een mooie plek in het bos kaptein gemaakt. In het gebied waar we vandaag reden is het heel rustig. Weinig bebouwing en veel natuur. Helaas vandaag geen wild gezien. We zitten in het gebied waar ook veel beren moeten zitten. Het zou toch tof zijn als we er een tegen kwamen. Goed, na een pittige dag zijn we nu dus aangekomen in ons onderkomen voor vannacht met de onmogelijke naam: Dobra Hisa Zdravja Cicarija. Het ligt in the middel of f...cking nowhere. Ook hier weer enorm vriendelijke mensen. De man des huizes spreekt alleen Sloveens, maar zijn gulle lach maakt alles goed. De gastvrouw spreekt ook Italiaans. Vanavond kunnen we gelukkig hier eten, want in de wijde omgeving is er volgens mij niets. Nu eerst even relaxen in een heerlijke ligstoel in de tuin. Morgen weer een dag.