22 & 23 augustus van Lymington naar Folkstone naar Zundert

De film van deze dagen  staat op Reislogger onder “video’s “.
De laatste rit in Engeland vandaag. We vertrekken bij The Bosun’s Chair, een uitstekende Inn in het leuke Lymington. De brouwsels van Kamahl van gisteravond rommelen nog wat na. Met extra rugwind rijden we naar het oosten, langs de kust richting Folkstone. De rit is niet uitdagend. En het is druk aan de zuidkust zoals verwacht. Dicht bevolkt gebied en de dorpen rijgen zich aaneen en met vele oudere Engelsen die hier hun oude dag slijten en de wegen veranderen in slakkesporen. De rit is ronduit saai te noemen, zeker na alles wat we gezien hebben deze reis. We maken een stop bij een strandtent. Het kiezelstrand is leeg maar de strandtent niet. Ik zweer dat de zanger Armand is opgestaan, hij zit gewoon 4 meter bij me vandaan. Het is erg mooi weer hier. De zon schijnt bij zo’n 25 graden. Erg aangenaam. We rijden verder richting Folkstone zonder verdere noemenswaardigheden. We arriveren bij onze laatste B&B bovenop de hoge krijtrotsen en we kunnen Frankrijk zien liggen.
 

De eigenaresse heeft ook een alternatieve route gestuurd omdat er nogal wat gasten geklaagd hebben over het “uitdagende steile” weggetje naar het huis. Het weggetje is ongeveer zoals 70% van onze routes de afgelopen 3,5 week. Maar ja, de oudere Engelsen die hier de wegen volproppen lijken daar minder van gecharmeerd te zijn. Er is geen restaurant en we krijgen een adres op van een pub waar we meteen heen rijden. Nadat we de eenvoudige maaltijd hebben verorberd, rijden we terug naar de B&B. Opnieuw is onze gastvrouw allervriendelijkst. We slapen, ontbijten en melden ons bij de terminal van Le Shuttle, de trein die, onder Het Kanaal, Engeland met Frankrijk verbindt. Het wachten begint.

Dan komt de melding dat de trein van 10:24 niet vertrekt. De volgende gaat om 10:54. We zijn de eerste die ook die trein niet op mogen. De trein is nog niet vol maar men moet op tijd vertrekken, aldus de dame met veiligheid vest en portofoon.

Al met al, met een uur vertraging rijden we de trein in. Na een half uur komen we in Frankrijk aan. Het verbaast ons dat er geen enkele controle is. We rijden meteen de snelweg op, richting huis. Nog één belangrijk opstakel op dit laatste stuk van onze reis: België. Het in mijn ogen altijd gevaarlijkste stuk van de reis. Er gebeurt namelijk altijd wel iets op het, op sommige plekken, belabberde wegdek. Buiten de veelal bijzondere rijstijl van onze zuiderburen en de files rond Antwerpen gebeurt er niets geks deze keer. Net voordat de file begint voor Breda nemen we de afslag naar Zundert. Heerlijk om weer thuis te zijn. Floyd, onze hond, is door het dolle heen. De varkens komen aangerend en tonen hun aanhankelijkheid en zelfs de kippen en kalkoenen lijken ons te begroeten. Om weer op onze fijne plek te zijn is ook weer heerlijk. Het was een prachtige reis weer. Dank voor alle leuke reacties op onze verhalen, video’s en foto’s. We gaan ons maar weer bezinnen op de reis van volgend jaar.