Albaniën experience

Vanmorgen zijn we heel vroeg opgestaan. Om half 6 ging de wekker en om 6.15 uur zaten we al op de motor. Vandaag stond een boottocht op het programma. We hebben tickets geboekt voor de ferry over lake Komani van Koman naar Fierze (dit moet je ook echt doen anders kom je er niet op). Naar Koman is het ongeveer 1,5 uur rijden vanuit ons hotel, en de wegen zouden slecht zijn, dus namen we ruim de tijd. De wegen waren inderdaad slecht, dat wil zeggen “de wegen die er nog lagen” waren slecht. Gaten in het wegdek, rotsblokken op het wegdek, scheuren, bobbels. Het werd pas echt leuk toen de weg plotseling ophield. Of de helft was in het ravijn gestort of het was de ontkenning van een weg geworden. Enfin, we hebben zeker de helft van onze reistijd op onverharde wegen gereden. Onze eerste echte off-road ervaring tijdens deze reis. En als het aan ons ligt, zal dit zeker niet de laatste zijn. Wat is dit ontzettend gaaf! Ik weet niet meer wat ik allemaal geroepen heb door m’n intercom, maar ik kon de lach niet meer van m’n gezicht halen! Gebutst en geschut kwamen we aan bij de ferry. Wat een ongeorganiseerd zootje. En wij dachten dat de Italianen erg waren. Nou, het kan echt nog veel erger. Geweldig om te zien. De ferry is een vrij kleine boot (ik schat zo’n 25 meter?), de kade ( zo’n 20 bij 30m) zit vol gaten en hoogte verschillen. Zigzaggend om de manoeuvrerende auto’s heen, reden we de motoren op de boot. De boot voer in ruim 2,5 uur door schitterende gorges naar Fierze. Lange tijd konden de bewoners alleen via het water naar “de beschaving” komen. Je ziet huisjes staan op de berghellingen waarvan je je niet kan voorstellen hoe de mensen daar moeten komen. Wat een overweldigende ruige natuur! Aangekomen bij Fierze ging het hele circus de boot weer af. Wij mochten als laatste. Ook hier met een soort sprong op de kade aangeland en gelijk het gas erop om niet met je bakkes plat op de rotsblokken te kwakken. Maar ach, met onze off-road ervaring van een paar uur geleden was dit natuurlijk appeltje, eitje. In 4 uur tijd zijn we door het hooggebergte weer teruggekomen bij het hotel. Wat een wereldervaring vandaag.