Seeboden - Hintertux

Vanmorgen vertrokken vanaf ons leuke hotel uit Seeboden. Onze navi leek  wat kuren te krijgen. Gelukkig bleek het een kleine ingreep om alles weer top te laten functioneren. Via leuke, kleine paden, koers gezet naar het treintje die ons in 15 minuten van Mallnitz naar Bad Gastein zou brengen. Dit als alternatief op de Gross Glockner, die we al vaker gereden hebben en in deze periode erg druk is. We hadden enorm geluk dat we als één na laatste op de trein mochten, 5 minuten voor vertrek. Anders hadden we een uur moeten wachten. De motoren werden door het personeel vastgezet. Deze maanden ons met behoorlijk gemopper om snel naar de coupé te gaan. Uiteraard moet eerst het alarm van de motoren nog afgezet worden en dat vergt nou eenmaal wat handelingen. Een lege accu bij aankomst zitten we niet op te wachten. De mannen waren van het ruwere soort dus op gelijke wijze aangegeven dat ze gewoon even moeten wachten tot het alarm afgeschakeld is. Onze sneer werd met gemompel beantwoord.  Vervolgens liepen we naar de coupé. De trein vertrok meteen en na een kwartier arriveerden we in Bad Gastein. Nadat we daar een kop koffie met warme apfelstrudel genuttigd hadden, hebben we bij de plaatselijk apotheek toch maar een anti-biotica kuur opgehaald. Na telefonisch overleg  met onze geweldige tandarts in Nederland (MZC De Lind uit Prinsenbeek) appten zij het recept. De ontstoken en pijnlijke kies was terrein aan het winnen. Hopelijk slaat de anti-biotica kuur snel aan. Gelukkig is de pijn met pijnstillers nog wel uit te houden. We vervolgden onze weg via Kaprun richting Gerlos om vandaar het Zillertal in te rijden. Tussen Gerlos en Zell am Ziller zit nog een leuke pas,  waar we samen met diverse andere motorrijders van hebben genoten. Onze eindbestemming, Hintertux, is het laatste en hoogst gelegen dorpje in het Zillertal. We werden hartelijk onthaald en hebben er ‘s avonds heerlijk gegeten met uiteraard een lekker glas Gruner Veltliener  en Blauwe Zweigelt. Morgen de laatste bergetappe.  De weersverwachting is nogal grillig. Omdat we de Ziller Hochstrasse willen nemen en er mogelijk onweer en regen wordt verwacht, bepalen we na het ontbijt wel wat we gaan doen. Als het enigszins verantwoord is, pakken we uiteraard deze leuke weg nog even mee,  voordat we maandagavond onze BMW’s op de trein van Innsbruck naar Dusseldorf zetten. Overigens is het gezicht van Ellen inmiddels zo opgezwollen door de ontstoken kies, dat ze besloten heeft haar helm op te houden tijdens het ontbijt...😂