Vrtoce, Bosnië Herzegovina

Inmiddels is het dinsdag 6 augustus. Vanmorgen heerlijk ontbeten op het terrasje van het hotel, direkt grenzend aan een park. De perfecte gelegenheid om eens rustig te bekijken hoe het er in Bosnië in het dagelijks leven aan toe gaat. We zien een gemêleerd gezelschap, een oude opa in een witte djellaba en een mutsje, op een bankje, een oma in westerse zomerjurk met haar kleinkind, zakelijk geklede dames, een islamitische vrouw in zwarte burka met haar zoontje op de schommel, mannen in sportbroek en t-shirt. Het was een echte smeltkroes en iedereen groette elkaar, sprak met elkaar en iedereen was heel rustig zijn ding aan het doen. Stress is in ieder geval geen onderdeel van de start van de dag hier. Daar kunnen wij misschien wel een goot voorbeeld aan nemen. Het was heerlijk om naar te kijken. Gisteravond toen we de spullen van de motoren aan het afladen waren kwam er een Arabisch stel langsgelopen. Hij was westers gekleed en zij was gekleed in een zwarte burka. De man sprak mij in het Engels aan, of ik zelf op die motor reed. Ik bevestigde het met een yes en dacht bij mezelf: “dat zal je wel niet zo geweldig vinden...” Waarop hij lachte en zei; “mijn vrouw wil ook zo graag motorrijden”. Ik reageerde net iets te verbaasd naar de vrouw en flapte eruit: Ja????? Ze moest lachen en we kregen een heel leuk gesprek. Ik flapte er ook nog iets te enthousiast uit dat haar dat in haar land niet was toegestaan, toch? Ze straalde en haar man ook toen ze me vertelde dat dat sinds 4 maanden wel was toegestaan. De ochtend erna bij het ontbijt hebben we nog heel gezellig met hen gesproken. Wat een geweldige ervaring. Eentje die voor mij mijn wereld weer wat groter heeft gemaakt. En dat is ook de reden waarom we zo graag reizen. De rit ging vandaag verder Bosnië in. Geen spectaculaire natuur, maar wel heel mooi. Wat ons aangreep was dat in de meeste dorpen waar we doorheen kwamen, nog veel beschadigde en totaal kapotgeschoten huizen staan. De sporen van de oorlog zijn door het hele land nog duidelijk zichtbaar. Vandaag zijn we langs de Pliva waterval gereden. We parkeerden de motoren op de stoep en net toen we een paar meter verder liepen, werden we gewaarschuwd door een jonge gast op een brommer, dat we ze beter op een parkeerplek konden zetten, want de politie controleerde streng en we zouden zeker een boete riskeren. We hebben z’n raad maar opgevolgd😉. De waterval is gecultiveerd, maar wel leuk om te zien. Bij de bordjes waterval moet je kaartjes kopen, rijd je een afslag verder, dan loop je door een parkje en kan je ze gratis bewonderen 😁. Na de waterval was het nog zo'n anderhalf uur rijden naar onze "farmstay". Het adres hadden we ingegeven in de navigatie. Maar ja, hier werkt het allemaal niet zo precies als bij ons thuis. Dan heb je geen bereik met je telefoon. Google maps is dus geen optie, bellen ook niet. Gelukkig had ik booking opgeslagen en konden we de gps coordinaten in de navi invoeren. In the middel of nowhere hebben we uiteindelijk de boerderij gevonden. Wederom een geweldige plek: Farm Stay Cardaklije. Een boerderij met paarden, geiten, schapen, konijnen, kippen en alles loopt los. Je moet ervan houden, maar voor mij is dit een paradijs. Ze hebben een zeer gezellig restaurant (traditionele keuken) en we werden ook nog geanimeerd met Bosnische muziek. Tevreden zakten we af naar ons “Hans en Grietje huisje voor een welverdiende nachtrust.